Ay suyunun yaygın ve kolay erişilebilir olması halinde, kâşifler içme suyu, oksijen veya roket yakıtı olarak kullanabileceğini söylüyor.

Güneydoğu Araştırma Enstitüsü bilim adamı ve araştırmanın yazarlarından Michael Poston, yaptığı açıklamada, “Su moleküllerini ikiye ayırdığınızda oksijen ve hidrojen, hava ve roket yakıtları için kritik bileşenler çıkıyor” açıklamasında bulundu .

NASA’NIN GODDARD UZAY UÇUŞ MERKEZI
Daha önceki çalışmalar, suyun çoğunlukla ayın kutuplarında mevcut olduğunu ve bu su sinyallerinin ay gününe (29.5 Dünya Günü) göre değiştiğini ileri sürmüştü.

Bazı bilim adamları, su moleküllerinin milyonlarca yıl boyunca su buharı sıkışmasına neden olabilecek kadar soğuk bölgelere ulaşıncaya kadar, su moleküllerinin ay boyunca “sıçramış” olduğunu düşünüyorlardı. Ayın kutuplarına yakın olan kraterler bu “soğuk tuzakları” barındırabilirler.

Bilim adamları, yüzeyini yansıtacak şekilde güneş ışığını analiz ederek aydaki suyu test edebilirler. Uzaktan algılama aletleri, bu ışıkta su için bir parmak izi tespit edebilir.

Fakat ayın yüzeyi de kendi ışığını yayacak kadar sıcak olabilir. Araştırmacılar, su tahminlerini hassaslaştırmak için bu sinyalleri ayırmak zorundalar.

Bu son projenin arkasındaki ekip, bunu yapmak için bir ay sıcaklık modeli meydana getirdi. NASA’nın Ay Keşif Gezgininin verilerini kullanarak bir model hazırladılar ve Chandrayaan-1 dolaşım aygıtının Ay Mineraloji Eşleştiricisi tarafından toplanan spektrometri sonuçlarına uyguladılar.

Colorado Boulder’daki Uzay Bilimleri Enstitüsünün kıdemli araştırmacısı bilim adamı Joshua Bandfield, “Günün hangi saatinde veya hangi enlemden baktığımızın önemli olmadığını fark ediyoruz, suyun her zaman var olduğu sinyali var” dedi.

NASA bildirisindeki baş yazar: “Su varlığı, yüzeyin bileşimine bağlı görünmüyor ve su kanallarla doluyor.”

Atlama mı yapışıyor?
Çoğunlukla direklerin soğuk tuzaklarına atlamak yerine, su ay boyunca kalıcı gibi görünüyor. Bu hareketsizlik öncelikle hidroksil (OH) formunda mevcut olabileceğini düşündürmektedir.

Maalesef ay araştırmacıları için, hidroksil daha tanıdık H2O’ya göre daha az ideal görülüyor.

Poston, “Hidroksil, ay istasyonunu destekleme açısından suya göre daha reaktif ve su kadar cazip değil” dedi.

Ayda bulunan herhangi bir H2O sabit ve belki de statik olurdu.

Poston, NASA’nın açıklamasında “Yüzeydeki suyun veya OH maddesinin nasıl hareket ettiği konusunda bazı sınırlar koyarak, kutup bölgelerindeki soğuk tuzaklara ne kadar su kaçabileceğini kısıtlamaya yardımcı olabiliriz” dedi.

Bilim adamları artık su, hidroksil veya her ikisini birden bulmuş olup olmadıklarını ve bu kimyasalların nasıl oraya gittiklerini anlamalıdır.

Poston, “Bir sonraki adım su, hidroksil veya ikisinin bir karışımı olup olmadığını ve nereden geldiğini belirlemek” dedi. “Dış kaynaklardan mı, kuyruklu yıldız veya asteroit etkilerden mi kaynaklanıyor? Antik volkanizma gibi Ay’ın kendisindeki iç süreçlerden mi kaynaklanıyor? Veya OH ya da H2O oluşturmak için aylık malzemelerle reaksiyona giren güneş rüzgarının devam eden bir süreci olabilir mi? ”

Kaynak: Asyanın Sesi