Kılıçdaroğlu referandum öncesinde yine üçüncü sınıf bir düğün salonunda yaptığı konuşmada;
"Bu Cumhuriyet el kaldırıp indirmek kurulmadı" demişti.
Vallahi bu adam muhalefet liderliğini bıraksın stand-up işine girsin ilk bileti ben alacağım. Onu dinlerken o kadar eğleniyorum ki verdiğim para helal-i hoş olsun.
Malumunuz, Kazım Karabekir’le birlikte kurtuluş savaşının beş komutanından dördü de Mustafa Kemal’e, yani beşinci komutana aynı sebepten muhalifti.
Kazım Karabekir, Ali Fuat, Refet ve Rauf Paşalar Mustafa Kemal’in tüm yetkileri kendinde toplayıp diktatörleşeceğini düşünüyorlardı. Haksız değillerdi bu konuda.
Bütün silah arkadaşları karşısına geçince Mustafa Kemal Cumhurbaşkanlığını demokratik yoldan kazanamayacağını farketti ve bir plan yaptı.
Önce Meclis II. Başkanı Ali Fuat Paşa ordu müfettişliğine atanarak görevinden istifa ettirildi.
Sonra da Fethi Bey İçişleri Bakanlığından istifa ettirildi. Meclis bu makamlara Mustafa Kemal’e muhalif isimleri seçti.
Tam da Mustafa Kemal’in planladığı gibi Meclis’le arasında yaşanacak restleşme ve çekişme ortamı böylece hayat buldu.
Bu çekişmeyi fırsat bilen Mustafa Kemal tüm kabineyi istifa ettirtti. Meclis’in yeni seçtiği bakanlarsa korkudan görevi kabul etmedi.
Böylece hiç yoktan bir hükümet krizi çıkarmış oldu. En sonunda Meclis düşüncelerini söylemesi için Mustafa Kemal’i davet etti.
Mustafa Kemal “ben bu işi çözerim” derken, arka planda çoktan anayasa değişiklik teklifi hazırlanmıştı bile.
Muhalefetin dört ağır ismi Kazım Karabekir, Ali Fuat, Refet, Rauf Paşalar ve etkili muhalifler şehir dışındayken teklif meclise getirildi.
Normalde haftalar alan bu işlemler bir kaç saat içinde sonuçlandırılıp alelacele oylandı ve Cumhuriyet ilan edildi.
Cumhuriyet ilan edildiğinde 287 vekilden 158’i meclisteydi. Bunların dokuzu apar topar yemin ettirilen vekillerdi.
Yine oylama esnasında bir tek muhalif milletvekili bile Meclis’e alınmamış, bazılarının evlerinin önüne polis dikilmişti.
Zaten oylamaya katılan 158 vekilin tamamı da Cumhuriyete “evet” oyu verdi. Beş dakika sonra ise Cumhurbaşkanı seçimi yapıldı.
Adayın olmadığı ve herkesin kendi istediği isme oy verdiği seçimde nasıl olduysa 158 vekilin tamamı Mustafa Kemal’i yazdı. Kendisi de dahil.
Böylece Mustafa Kemal sadece “görüşünü bildirmek” için geldiği Meclis’ten on saat gibi kısa bir sürede Cumhurbaşkanı olarak çıktı.
Muhalifler Cumhuriyete karşı mıydı? Hayır. Cumhuriyeti destekliyor ama oylamada herkesin bulunmasını istiyorlardı.
Söz sizde sayın Gılışdar, el mel bişi diyordunuz buyurun...
"Bu Cumhuriyet el kaldırıp indirmek kurulmadı" demişti.
Vallahi bu adam muhalefet liderliğini bıraksın stand-up işine girsin ilk bileti ben alacağım. Onu dinlerken o kadar eğleniyorum ki verdiğim para helal-i hoş olsun.
Malumunuz, Kazım Karabekir’le birlikte kurtuluş savaşının beş komutanından dördü de Mustafa Kemal’e, yani beşinci komutana aynı sebepten muhalifti.
Kazım Karabekir, Ali Fuat, Refet ve Rauf Paşalar Mustafa Kemal’in tüm yetkileri kendinde toplayıp diktatörleşeceğini düşünüyorlardı. Haksız değillerdi bu konuda.
Bütün silah arkadaşları karşısına geçince Mustafa Kemal Cumhurbaşkanlığını demokratik yoldan kazanamayacağını farketti ve bir plan yaptı.
Önce Meclis II. Başkanı Ali Fuat Paşa ordu müfettişliğine atanarak görevinden istifa ettirildi.
Sonra da Fethi Bey İçişleri Bakanlığından istifa ettirildi. Meclis bu makamlara Mustafa Kemal’e muhalif isimleri seçti.
Tam da Mustafa Kemal’in planladığı gibi Meclis’le arasında yaşanacak restleşme ve çekişme ortamı böylece hayat buldu.
Bu çekişmeyi fırsat bilen Mustafa Kemal tüm kabineyi istifa ettirtti. Meclis’in yeni seçtiği bakanlarsa korkudan görevi kabul etmedi.
Böylece hiç yoktan bir hükümet krizi çıkarmış oldu. En sonunda Meclis düşüncelerini söylemesi için Mustafa Kemal’i davet etti.
Mustafa Kemal “ben bu işi çözerim” derken, arka planda çoktan anayasa değişiklik teklifi hazırlanmıştı bile.
Muhalefetin dört ağır ismi Kazım Karabekir, Ali Fuat, Refet, Rauf Paşalar ve etkili muhalifler şehir dışındayken teklif meclise getirildi.
Normalde haftalar alan bu işlemler bir kaç saat içinde sonuçlandırılıp alelacele oylandı ve Cumhuriyet ilan edildi.
Cumhuriyet ilan edildiğinde 287 vekilden 158’i meclisteydi. Bunların dokuzu apar topar yemin ettirilen vekillerdi.
Yine oylama esnasında bir tek muhalif milletvekili bile Meclis’e alınmamış, bazılarının evlerinin önüne polis dikilmişti.
Zaten oylamaya katılan 158 vekilin tamamı da Cumhuriyete “evet” oyu verdi. Beş dakika sonra ise Cumhurbaşkanı seçimi yapıldı.
Adayın olmadığı ve herkesin kendi istediği isme oy verdiği seçimde nasıl olduysa 158 vekilin tamamı Mustafa Kemal’i yazdı. Kendisi de dahil.
Böylece Mustafa Kemal sadece “görüşünü bildirmek” için geldiği Meclis’ten on saat gibi kısa bir sürede Cumhurbaşkanı olarak çıktı.
Muhalifler Cumhuriyete karşı mıydı? Hayır. Cumhuriyeti destekliyor ama oylamada herkesin bulunmasını istiyorlardı.
Söz sizde sayın Gılışdar, el mel bişi diyordunuz buyurun...
