Bıraktım sana denk düşen yanlarımı,
Çektim karanlığa anıları, aldım elime fotoğrafları.
Küfrüm tövbelerime karıştı, sustum içime akıttım yaşlarımı.
Sen gittin mi gerçekten.
Biz ayrıldık mı sahiden.
Hayaller, gelecek yarınlar... Onlara ihanet etmedik mi.
Şimdi hangi gururu yerler altına alayım, nasıl yalvarayım.
Suçlu kimdi, hata neydi.
Bu filmi nasıl başa sarayım.
Kalbe yaramaz yara bandı, O ilk acılarım geçici pansumandı.
Geçti intihara meyilli yüreğim, tıkandı kalp damarcıkları.
Bu aralar geçtim kendimden,
Kendi karanlığımda kaybettim geceyi.
Bitti her şey biliyorum.
Sadece inanmak da zorlanıyorum, hatta güçlük çekiyorum.
O mutlu adam, yok artık çöküntülerde.
Kalbim hurdalık oldu, içinde sen anonim.
Yaşlarım alışkanlık oldu, göz altlarım hep varmış gibi.
Ayrıldık, gittin.
Ayrıldık bittin, bittik.
Sıra sencil duyguların, idam kararını vermeye geldi.
Dudaklarımda halen senin adın, bir melodi.
Derdim ki;
O bana candır, kandır, yardır,
Şimdilerde ise acıdır.
Bilir misin sen kayalar da yalnızdır...
Onların şarkısı denizin dalgasıdır...
Uçurumlar itti beni vuslata,
Kasırga olmuş duygularım, gidiyorum bende.
Oyana buyana çarpa çarpa.
Geçiyorum bu şehri yaka paça savura savura.
Dar caddelerini sessiz sokaklarını yakıyorum yıkıyorum, gönlümün hatırına.
Tamam sevgilim bittik...
Yaşarken ölmeyi sende, Çok güzel gösterdin bana.
Sakın dönme geri, ardına bakma, hatırlama.
Sen gittiğin an Tuz bastım yarama.
Bir de kaybettiklerime ağladım o gece,
masanın üstünde duran anıları tazeledim sessizce,
asice hınzırca kapımı çaldı yalnızlık, yok diyemedim yine aldım içeriye.
Yalanlardan bana kalan bir şey yoktu, yaşayanlar da ölmüştü ben de.
Kırık kabuk parçasıyım bu günlerde,
Dokunan ölüyor yüreğime. Gelme istemiyorum, çalma kapımı gerek yok.
Misafirim var boş oda kalmadı artık kalpçiğin de.
Ardı ölüm, oldu ardı sensizlik, ardı zifiri karanlık.
Kağıtları parçalıyorum, darlanınca, sonra dudaklarımda mırıldanıyorum şarkıları...
Zaman geçmiyor, sen ki gece küsmüş güneşe doğmuyor.
Sakince iç çekiyorum ve gökyüzüne yavaşça bakıyorum, ne derinliktir, ağladıkça ağlıyor gözlerim, susuyor hıçkırıklarım kelimelerine.
Onca küfrüm tövbelerime karışıyor, yine de içimde bir yerlerde bir şey sen diye çığlık atıyor.
Ellerde, ellerin bırak diyor aklım, söz mü dinliyor atan yürek.
Bırakın beni, ben gölgemle yaşayabilirim. Anlamayın gereği yok, ayazdır bugün soğuktur bedenim.
Can çıkar, ruh çıkar çürür etim, Kan kusar göz ağlar sayıklar dilim.
Artık kötülük elçisi hades olmuş, sevdiklerim.
Yağmuru kattığım o düşlere, bir ıslık var şimdilerde. Paramparça olmuş oynadığın, oynattığın.
Hırçın karadeniz gibi, dalgası karıştı karaya.
Boğdu boğacak olan her bir satır.
İlmiğime işledim sensizliği.
Çeyizimdir artık...
Şu saatten sonra, bavulumu yüreğinden çekiyorum...
Mutluluklar diliyorum, mutlu olun diyorum...
